وروجک مامان وبابا

نیکان عزیزم خیلی دیر دارم خاطرات اولین عیدت را مینویسم ولی چون ممکنه بعدا فراموش بشه برات مینویسم روز 28 اسفند 92 سرکار بودم که بابایی زنگ زد وگفت که مامان بزرگ وبابابزرگ بهمراه عمه جون تهران هستن وروز عید با هم هستیم خیلی خوشحال شدم چون راستش همیشه موقع سال تحویل دلم میگیره وهمه سالهای عمرم  مراسم عید ومخصوصا هنگام سال تحویل را دوست نداشتم ولی امسال با همه سالها متفاوت بود ودوست داشتم همه رسم ورسوم ایرانی وعید را انجام بدم به همین دلیل تمام وسایل هفت سین را خریدم ویه سفره کوچولو درست کردم دایی محمود هم مثل همه سالها مارو شرمنده کرده بود وشیرینی های عید را از قزوین تهیه کرده بود و برای تو هم یه ماهی خوشگل قرمز با یه تنگ خوشگ...

تابستون امسال مقارن با تعطیلات باباسیامک (17مرداد1392)تصمیم گرفتیم بریم تبریز که فسقلی ما بابابزرگ ومامان بزرگ وعمه فرانک را ببینه من وبابا با عمه مریم عصر روز پنج شنبه راه افتادیم وتقریبا ساعت 2نیمه شب رسیدیم همه کلی از دیدن نیکان ذوق زده شدن جاتون خالی کلی خوش گذشت ومامان جون یه عالمه غذاهای خوش مزه برامون پخته بود ودخترعمه های بابا (حمیده جون وروقی جون )هم مثل هرسال زحمت کشیدن ومارو مهمون کردن خلاصه چشمتون روز بد نبینه وقتی برگشتیم کلی تپل تر شده بودیم سورپرایزززززززززززززززززززززززز روز 21 مرداد که روز تولد مامان نیکانه مامان بزرگ کلی سورپرایزم کرد مامان جون زحمت کشیده بود وعمه نیره ودخترهای گلش را وهمچنین عمه ف...

هرسال ایام محرم به یاد سالهایی که مامان ومامان بزرگ بودن (مامان عاشق غذای نذری بود )با خاله وداییها میرفتیم هیات وغذا میگرفتیم مامان از اول محرم میپرسید مریم دسته راه افتاده ومن میگفتم هنوز نه وعاشورا وتاسوعا میبردمش بیرون وهنوز حسرت به دل اینم که ای کاش همه شبها وروزهای محرم میبردمش بیرون افسوس که وقتی کسی را از دست میدی به یاد ارزوهاش میافتی بگذریم....... ولی امسال تصمیم گرفتیم بریم تبریز ودیداری تازه کنیم روز سه شنبه 21ابان 92صبح ساعت 10 با عمه مریم راه افتادیم بسمت تبریز اولش که بابا سیامک صندلی پشت را با تشک وملحفه اماده کرد تا این فسقلی راحت باشه اما چشمتون روز بدنبینه... اینم نیمساعت بعد توماشین راستش فکرکردم ت...